بازی درمانی شناختی رفتاری

خلاصه کتاب

اگرچه تعریف بازی نامعلوم  و مبهم است، کاربرد آن به عنوان یک مداخله درمانی حتی از تعریفش نیز پیچیده تر و دشوارتر است. علی رغم اختلاف نظرهای موجود بین دیدگاه های نظری در مورد بازی، این موضوع که بازی تلاشی است که توسط کودک به منظور اکتشاف جهان اطراف، کسب مهارت های جدید و گسترش درک و فهمش  انجام می شود، به طور گسترده پذیرفته شده است.

در عمل، درمانگران فرض می کنند که بازی به نوعی بیان کننده احساسات، تعارضات، افکار و ادراک کودکان از واقعیت است و همه این موضوعات با استفاده از بازی بیان می شود زیرا کودک هنوز قادر نیست که این مفاهیم را به صورت کلامی بیان کند. در بسیاری از این درمان ها، بازی وسیله ای برای برقراری ارتباط است.

فصول بخش اول این کتاب، به معرفی تاریخچه بازی درمانی شناختی-رفتاری و موضوعات مرتبط با آن در سنین قبل از مدرسه اختصاص دارند. شایان ذکر است که طی ۵۰ سال گذشته، این روش در درمان کودکان بسیاری مورد استفاده قرار گرفته است.

فصل ۱ به بررسی تاریخچه رشد بازی و پیدایش این درمان در حیطه روان درمانی می پردازد و حوزه های فکری مختلف مثل درمان های روان تحلیلی، ساختار یافته، رابطه ای، گروهی، رفتاری و بی­رهنمود را مورد بحث قرار می دهد.

گرایش های مختلف حوزه بازی درمانی شامل مداخله های کوتاه مدت، درمان هایی با اهداف پیشگیرانه، مکانیسم های بازخوردی (مثل نوار ویدیوئی) و افزایش تاکید بر یافتن تناسب بین کودک و نوع بازی می­باشند. تجدید علاقه به رشته بازی درمانی موجب پدید آمدن کتب و مقالات متعدد و هم چنین شکل گیری انجمن های ملی بازی درمانی شده است.

فصل ۲ به بررسی موضوعات اختصاصی  در کارهای درمانی مربوط به کودکان پیش دبستانی می پردازد. بسیاری از این موضوعات در برگیرنده توجه روزافزون به رشد بهنجار و تفاوت های فردی در رشد شناختی و زبان است.

به علت دامنه وسیع مسائل رفتاری که در کودکان، بهنجار تلقی می شود ضروری است که بین مشکلات زودگذر و رایج دوران کودکی و اختلالات جدی تر تفاوت قائل شد. عملکرد شناختی کودکان و نیز رشد عاطفی و احساسی آن ها را باید در روند درمانی شان مد نظر قرار داد.

برخی از مطالعات اخیر، کارهای پیاژه درمورد درک کودکان از نگهداری ذهنی ویژگی های قابل اندازه گیری اشیاء را در مورد وقایع عاطفی به کار برده اند. این موضوع، نتایج با ارزشی را در مورد فهم کودک از وقایع اجتماعی و عاطفی فراهم می نماید.

رشد شناختی، عاطفی و زبانی کودک با برنامه های درمانی وی مرتبط هستند. در ارتباط با سایر موضوعات بالینی مانند عوامل ارجاعی و منابع ارزیابی داده ها نیز مطالبی ارائه شده و کاربرد شان در درمان های شناختی-رفتاری مورد بررسی قرار گرفته است.